پلدشت یکی از شهرهای استان آذربایجان غربی است. این شهر مرکز شهرستان پلدشت است. بر پایه سرشماری سال 1395، جمعیت این شهرستان برابر با 42170 نفر بوده است که به زبان ترکی آذربایجانی و کردی تکلم می‌کنند.
پلدشت شمالی ترین نقطه آذربایجان غربی در ۴۷ کیلومتری غرب ماکوست که در سال ۱۳۸۸ از شهرستان ماکو جدا شد و به جرگه ۱۷ شهرستان استان پیوست، در این شهرستان و در کنار رود مرزی ارس پایانه مرزی پلدشت و در فاصله ۲۳۰ کیلومتری از مرکز استان قرار گرفته که با وسعت ۱۸.۲هکتار بعنوان یکی از دروازه های جمهوری اسلامی ایران با جمهوری آذربایجان محسوب می شود.
با ساخت پل موسوم به «دوستی» بین ایران و جمهوی خود مختار نخجوان، برنامه ریزی و ساخت تاسیسات پایانه مرزی پلدشت در محل مذکور در راس برنامه های سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای قرار گرفت.
مسیر پایانه مرزی پلدشت به مقصد کشورهای ارمنستان، آذربایجان و قفقاز در شمال کشور بسیار هموار است و وجود این مسیر هموار و مناسب رونق مبادلات اقتصادی ایران با شمال آسیا و اروپا را موجب شده است، همچنین از این مسیر است که ایران انرژی مصرفی جمهوری خودمختار نخجوان، یکی از جمهوری های آذربایجان را تامین می کند.
پلدشت در کناره رود ارس واقع شده‌است. رود زنگبار نیز دقیقا از مرکز شهر می‌گذرد و به ارس می‌ریزد. بر خلاف ماکو که دارای طبیعتی کوهستانی است، پلدشت دارای آب و هوای نیمه خشک است. زمستان بسیار سرد و تابستان نیز گرم است. این شهر در یک دشت مسطح مابین دو دشت شیبلو و زنگنه واقع شده‌است. نام این شهر هم از این مورد نشات گرفته‌است. البته آن سوی رود ارس، کاملاً کوهستانی است که این خود یکی از موارد جالب و دیدنی این منطقه به حساب می‌آید. حاشیه رود ارس در اطراف این شهر پوشیده از جنگل است که زیبایی خاصی به آن داده‌است. ضمنا محیط مناسبی برای چرای حیوانات به حساب می‌آید.
کار اصلی مردم این شهر کشاورزی و دامداری است. اما در چند سال گذشته و بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و تشکیل جمهوری آذربایجان، پلدشت از نظر تجاری اهمیت پیدا کرد و اکثر مردم به کار تجارت روی آوردند. یک بازارچه مشترک مرزی نیز در این شهر ایجاد شده‌است . البته در چندین سال گذشته به دلیل رفع مشکل کم آبی که با احداث سد ماکو و انتقال آب آن به اراضی پلدشت و روستاهای اطراف حاصل شده‌است، کشاورزی دوباره رونق پیدا کرده‌است.
از جاذبه های گردشگری پلدشت عبارتند از: